Kunststoffen kunnen schadelijk zijn voor het leven op zee en kan de menselijke gezondheid beïnvloeden. Ze bevatten ftalaten en bisfenol A, die in voedsel loogt. Bovendien kan microplastics het vermogen van mariene organismen om koolstofdioxide te absorberen beïnvloeden. Verschillende studies hebben aangetoond dat kunststoffen schade kunnen toebrengen aan dieren en mensen.
Plastics bevatten ftalaten
Ftalaten zijn een groep kunstmatige chemicaliën die in verschillende toepassingen worden gebruikt om kunststoffen duurzaam en bestand te maken tegen breken en slijtage. Sommige van deze chemicaliën worden gebruikt in consumentenproducten, zoals vinylvloeren en smeermiddelen. Anderen worden gebruikt in producten voor persoonlijke verzorging, zoals haarspray. Deze verbindingen zijn ook te vinden in sommige soorten kunststoffen, waaronder die gemaakt van polyvinylchloride.
In onderzoek naar de menselijke gezondheid is er een verband geweest tussen ftalaatconcentraties in biologische monsters en gezondheidsresultaten. Verder onderzoek moet echter worden gedaan om het exacte verband tussen blootstelling en negatieve gezondheidsresultaten te bepalen.
Bisphenol A loogt in voedsel uit
Bisphenol A is een chemische stof die uit loog kan uitlogen in voedsel uit kunststoffen. Deze chemische stof is gekoppeld aan verschillende gezondheidsproblemen, waaronder hart- en vaatziekten en diabetes. Het kan uitlogen in voedsel wanneer het wordt opgeslagen in plastic containers, zoals die van polycarbonaat.
Het is gebleken dat dieren die zijn blootgesteld aan bisfenol een ontwikkelde insulineresistentie, het vermogen van het lichaam om de bloedsuikerspiegel te beheersen, aantasten. Dit leidt tot diabetes en obesitas. Een ander onderzoek uit 2008 wees uit dat mensen die werden blootgesteld aan bisfenol A meer kans hadden om diabetes en hart- en vaatziekten te ontwikkelen. Bisfenol A kan ook de ontwikkeling van de borst- en prostaatklieren veranderen en individuen vatbaar maken voor het ontwikkelen van kanker later in het leven. De FDA heeft nu het gebruik van bisfenol A in babyflessen en sippy cups verboden, maar sommige producten zijn bestempeld met BPA-vrij maar bevatten nog steeds bisfenolen.
Microplastics beïnvloeden het vermogen van mariene organismen om koolstofdioxide te absorberen
Microplastics beïnvloeden het vermogen van mariene organismen om koolstofdioxide te absorberen en zuurstof af te geven, twee processen die van vitaal belang zijn voor de gezondheid van onze planeet. Ongeveer de helft van de CO2 van de aarde komt van de oceaan, die de thuisbasis is van microscopische algen, die opgeloste koolstofdioxide omzetten in organische koolstof. Deze algen worden vervolgens verteerd door verschillende dieren en vormen de basis van de mariene voedselketen.
Mariene organismen kunnen deze verontreinigende stoffen absorberen op basis van hun biologische beschikbaarheid, het percentage van de deeltjes die beschikbaar zijn voor absorptie door het organisme. Bio -beschikbaarheid wordt beïnvloed door de grootte van de microplastics en hun overvloed. Bovendien kunnen de eigenschappen van de kunststoffen de biologische beschikbaarheid beïnvloeden. Plastic met hogere dichtheid zijn bijvoorbeeld meer biologisch beschikbaar voor benthische soorten, terwijl kunststoffen met een lagere dichtheid alleen toegankelijk zijn voor pelagische soorten.
Effecten op de menselijke gezondheid
De effecten van microplastics op de menselijke gezondheid worden nog niet volledig begrepen, maar onderzoekers hebben opgemerkt dat deze verontreinigende stoffen belangrijke organen en systemen van het lichaam kunnen beïnvloeden. Bij dieren kan microplastics de darmbarrière doordringen en door het lichaam reizen. Deze deeltjes kunnen schade aan vitale organen veroorzaken en kunnen belangrijke filtratiesystemen blokkeren.
Naast deze bijwerkingen is bekend dat kunststoffen chemicaliën bevatten die gevaarlijk kunnen zijn voor het menselijk lichaam. Bisfenol A is bijvoorbeeld een endocriene verstorende chemische stof die veel wordt gebruikt in polycarbonaatflessen, kan voedselvoeringen en plastic containers. Deze chemische stof is gekoppeld aan een breed scala aan reproductieve problemen, met name bij kinderen.
Effecten op het ecosysteem
In de afgelopen eeuw heeft de mensheid een alarmerende hoeveelheid plastic geproduceerd. De productie van kunststoffen is exponentieel geëxplodeerd van 2,3 miljoen ton in 1950 tot 448 miljoen ton in 2015. Naar schatting zal dit bedrag tegen 2050 verdubbelen. Helaas belandt dit afval vaak in de oceanen, waar zeedieren de plastic vervuiling innemen. Bovendien bevatten kunststoffen additieven die hun leven verlengen, waardoor de waarschijnlijkheid toeneemt dat ze marien puin zullen worden. Sommige van deze kunststoffen zullen honderden jaren duren om af te breken, dus ze zijn een grote zorg voor het milieu.
Als gevolg hiervan worden mariene wezens steeds meer aangetrokken tot kunststoffen en verwarren ze voor voedsel. In feite zijn 90% van de zeevogels van de wereld en de helft van de werelden zeeschildpadden bedekt met plastic. Deze kunststoffen zijn een belangrijke bron van vervuiling voor de oceanen, en het geschatte volume plastic in ’s werelds oceanen zal in 2050 vijf biljoen stukken bereiken.